ตัวกรองผลการค้นหา
ฆราวาส
หมายถึง[คะราวาด] น. คนผู้อยู่ครองเรือน, คนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่บรรพชิตหรือนักบวช. (ป.).
เดียรถีย์
หมายถึง[-ระถี] น. นักบวชภายนอกพระพุทธศาสนาในอินเดียสมัยพุทธกาล. (ส. ตีรฺถิย; ป. ติตฺถิย).
ถึงมรณภาพ
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร หรือนักบวชในลัทธิศาสนาอื่น), มรณภาพ ก็ว่า, ใช้เต็มว่า ถึงแก่มรณภาพ.
อาศรม
คำบาลีอสฺสม
คำสันสกฤตอาศฺรม
ประชาชน,ประชาราษฎร์
หมายถึงน. พลเมือง, สามัญชนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่ข้าราชการ พ่อค้า หรือนักบวช ในความว่า ข้าราชการ พ่อค้า และประชาชน.
โยคี
หมายถึงน. นักบวชผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ, ฤษีพวกหนึ่ง. (ป.; ส. โยคินฺ ว่า ผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ).
บริพาชิกา,บริพาชี
หมายถึง[บอริ-] (แบบ) น. นักบวชผู้หญิงนอกพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งในอินเดีย. (ป. ปริพฺพาชิกา, ปริพฺพาชี).
ถึงแก่มรณภาพ
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร หรือนักบวชในลัทธิศาสนาอื่น), ที่ใช้สั้น ๆ ว่า ถึงมรณภาพ หรือ มรณภาพ ก็มี.
1.พระหรือนักบวชที่ปฎิบัติตัวให้อยู่ในทำนองคลองธรรม 2.ป้ายบรรพบุรุษที่อยู่ในวัด
ภาษาจีน庙主
บริพาชก
หมายถึง[บอริพาชก] (แบบ) น. ปริพาชก, นักบวชผู้ชายนอกพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งในอินเดีย. (ป. ปริพฺพาชก).
เทพพยากรณ์
หมายถึง[เทบ-] น. คำทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้าที่มนุษย์ได้รับจากพระเจ้าหรือเทพเจ้าองค์ใดองค์หนึ่ง มักมีนักบวชหรือคนทรงเป็นสื่อกลาง.
บรรพชิต
คำบาลีปพฺพชิต
คำสันสกฤตปฺรวฺรชิต