ผลการค้นหา

เถร,เถร-,เถระ

หมายถึง[เถน, เถระ-] น. พระผู้ใหญ่ ตามพระวินัยกำหนดว่า พระมีพรรษาตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป เรียกว่า พระเถระ. (ป.).

พระชนมายุ

หมายถึงอายุ สำหรับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สมเด็จพระบรมราชกุมารี และใช้คำว่า 'พรรษา' แทนคำว่า 'ปี'

พระชนมพรรษา

หมายถึงอายุ สำหรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ และใช้คำว่า 'พรรษา' แทนคำว่า 'ปี'

โอ้เอ้

หมายถึงน. เรียกการสวดกาพย์ลำนำเป็นทำนองอย่างที่นักเรียนสวดตามศาลารายวัดพระศรีรัตนศาสดารามในวันเข้าพรรษา วันกลางพรรษา และวันออกพรรษา ว่า สวดโอ้เอ้วิหารราย. ว. ชักช้า.

อาวุโส

คำบาลีอาวุโส

คำสันสกฤตอายุษฺมตฺ

สัตตาหกรณียะ

หมายถึง[สัดตาหะกะระนียะ, สัดตาหะกอระนียะ] น. กิจที่พึงทำเป็นเหตุให้ภิกษุออกจากวัดไปพักแรมในที่อื่นในระหว่างพรรษาได้ไม่เกิน ๗ วัน เช่นเพื่อไปพยาบาลภิกษุสามเณรหรือบิดามารดาที่ป่วยไข้หรือเพื่อบำรุงศรัทธาของทายก.

เถระ, เถรี

คำบาลีเถร, เถรี

คำสันสกฤตสฺถวิร, สฺถวิรา

bless

แปลว่าถวายพระพร

vacillate

แปลว่ารวนเร

age

แปลว่าพระชนม์

class of Buddhist monks who have attained ten or more years in the monkhood

แปลว่าเถรภูมิ

hymn

แปลว่าโอ้เอ้