ตัวกรองผลการค้นหา
บุ้ง(ผัก)
ภาษาจีน空心菜
ตัวบุ้ง
ภาษาญี่ปุ่น毛虫
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけむし
บุ้งกี๋
ภาษาจีน畚箕
เข่งปุ๋ย, บุ้งกี๋
ภาษาจีน粪筐
บุ้งกี๋,ที่โกยข้าวหรือเมล็ดพันธุ์
ภาษาจีน畚斗
กราง
หมายถึง[กฺราง] ก. ถูไปถูมาด้วยบุ้ง ตะไบ หรือหนังกระเบน.
shagreen
แปลว่าหนังกระเบนเม็ดๆ ที่ใช้แทนตะไบหรือบุ้ง
shgreen
แปลว่าหนังกระเบนเป็นมัดหยาบๆ ใช้ขัดถูอย่งตะไบหรือบุ้ง
dragline
แปลว่ารถขุด : เครื่องจักรกลใช้สำหรับขุดดิน แบบใช้บุ้งกี๋และลวดสลิง
ปุ้งกี๋
หมายถึงน. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, บุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.).
ไต่
หมายถึงคลานไป วิ่งไป เช่น บุ้งคลานไปเรียก แมงบ้งไต่ กระถิกวิ่งไปตามกิ่งไม้เรียก กะเล็นไต่ไม้ เดินตามทางเรียก ไต่ทาง.
บั้ง
หมายถึงก. เชือดหรือฟันให้เป็นแผลตามขวาง เช่น บั้งปลา. น. รอยเชือดเป็นแผลตามขวาง เช่น กรีดยางเป็นบั้ง ๆ; เครื่องมือสำหรับถูไม้ คล้ายบุ้ง แต่มีฟันเป็นแถว ๆ, สิ่งที่เป็นแถบ ๆ อย่างเครื่องหมายยศทหารหรือตำรวจชั้นประทวนเป็นต้น; กระบอกไม้ไผ่.