ตัวกรองผลการค้นหา
arbitrator
แปลว่าผู้ทำหน้าที่อนุญาตโตตุลาการเมื่อเกิดกรณีที่ต้องพิกากษาระหว่างเจ้าของบ้านกับผู้รับเหมา ในที่นี้อาจเป็นสถาปนิกรับทำหน้าที่นี้ก็ได้
พิพากษา
หมายถึง(กฎ) ก. ตัดสินคดีโดยศาล, เรียกตุลาการผู้ทำหน้าที่ตัดสินดังกล่าวว่า ผู้พิพากษา, เรียกคำตัดสินนั้นว่า คำพิพากษา. (ส. วิวกฺษา ว่า ความสำคัญ).
enactment
แปลว่าการตรากฎหมาย
ผู้พิพากษาสมทบ
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการ มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครัว ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน.
ข้าราชการ
หมายถึงน. (โบ) คนที่ทำราชการตามทำเนียบ; ผู้ปฏิบัติราชการในส่วนราชการ; (กฎ) บุคคลซึ่งรับราชการโดยได้รับเงินเดือนจากเงินงบประมาณรายจ่ายหมวดเงินเดือน เช่น ข้าราชการพลเรือน ข้าราชการการเมือง ข้าราชการครู ข้าราชการทหาร ข้าราชการตุลาการ ข้าราชการอัยการ.
Senate
แปลว่าวุฒิสภา
executive power
แปลว่าอำนาจบริหาร
ลูกขุน ณ ศาลหลวง
หมายถึง(โบ) น. คณะข้าราชการชั้นสูงฝ่ายตุลาการ ซึ่งรวมกันเรียกว่า ลูกขุน ณ ศาลหลวง มีหน้าที่พิพากษาคดีอย่างศาลยุติธรรม แต่มิได้เป็นผู้พิจารณาคดี เพราะมีตระลาการที่จะพิจารณาคดีแล้วขอคำตัดสินจากลูกขุน ณ ศาลหลวงอีกชั้นหนึ่ง, กฎหมายตราสามดวงมักใช้ว่า ลูกขุน ณ สานหลวง.
decision
แปลว่าคำวินิจฉัย
Supreme court
แปลว่าศาลสูง
king
แปลว่าพ่อเมือง
House of Representatives
แปลว่าสภาผู้แทนราษฎร