ตัวกรองผลการค้นหา
ตะกั่ว
ภาษาจีน铅
ภาษาญี่ปุ่น鉛
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นなまり
ภาษาจีน; 劣等品
หมายถึงน. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; (โบ) ดีบุก เช่น ตะกั่วทุ่ง ตะกั่วป่า; (วิทยา) ธาตุลำดับที่ ๘๒ สัญลักษณ์ Pb เป็นโลหะสีขาวแกมนํ้าเงิน ลักษณะเป็นของแข็ง เนื้ออ่อน หลอมละลายที่ ๓๒๗.๔ °ซ. ใช้ประโยชน์ผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ สารประกอบของตะกั่วใช้ในอุตสาหกรรมสีทา ตะกั่วและสารประกอบของตะกั่วเป็นพิษต่อร่างกาย. (อ. lead).
galena
แปลว่าแร่ตะกั่วสีน้ำเงิน เทา หรือดำ
lead
แปลว่าสารตะกั่ว, ตะกั่ว, ธาตุตะกั่ว
แปลว่าตะกั่ว
leaden
แปลว่าทำด้วยตะกั่ว, เป็นสีตะกั่ว
แปลว่าที่ทำจากตะกั่ว
แปลว่าสารตะกั่ว
lead-free
แปลว่าไร้สารตะกั่ว, ที่ไม่มีสารตะกั่ว
black lead
แปลว่า(โรงหล่อ) ตะกั่วดำ ใช้เคลือบพื้นหน้าแบบ