ตัวกรองผลการค้นหา
บาป,บาป-
หมายถึง[บาบ, บาบปะ-] น. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา; ความชั่ว, ความมัวหมอง. ว. ชั่ว, มัวหมอง, เช่น คนใจบาป. (ป., ส. ปาป).
ความอวดดีจองหอง,ความหลงตัวเอง,ความหยิ่งยโส
ภาษาญี่ปุ่น高慢
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこうまん
be conceited
แปลว่าอวดดี
presumptuously
แปลว่าอย่างอวดดี
presumptuousness
แปลว่าความอวดดี
อวดดี
หมายถึงก. ทะนงใจว่าตนดี, ถือดี, แสดงให้เขาเห็นว่าตนดีโดยไม่มีดีจริง ๆ.
ภาษาญี่ปุ่น猪口才
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちょこざい
รับบาป
ภาษาจีน替罪
หมายถึงก. รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่นที่ทำกรรมนั้น, รับความผิดหรือโทษทัณฑ์แทนผู้ที่ทำความผิด.
บาป
อ่านว่าบาบ
ว่าบาป
หมายถึงแต่จะว่าไปแล้วก็..., ว่าไป, ทำเป็นเล่นไป มักใช้เพื่อ contrast กับประโยคก่อนหน้า
ภาษาจีน受罪