ผลการค้นหา

จินอุน

สันสกฤต

หมายถึง[-สะกฺริด] น. ชื่อภาษาในตระกูลอินเดีย-ยุโรป ซึ่งมีใช้ในวรรณคดีอินเดียโบราณ เช่น คัมภีร์ฤคเวท ยชุรเวท สามเวท ต่อมาใช้ในวรรณคดีของพราหมณ์โดยทั่วไป และในคัมภีร์พระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน, ใช้ว่า สังสกฤต ก็มี. ว. ที่ทำให้ดีพร้อมแล้ว, ที่ทำให้ประณีตแล้ว, ที่ขัดเกลาแล้ว. (ส. สํสฺกฤต; ป. สกฺกฏ).

โยน,โยน,โยนก

หมายถึงน. ชื่อชนชาติกรีก ซึ่งชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากคำ Ionia; ชื่อเรียกชาวไทยทางล้านนา, ยวน หรือ เยาวนะ ก็เรียก. (ป.).

สนน

หมายถึง[สะหฺนน] น. ถนน.

สนนราคา

หมายถึง[สะหฺนน-] น. ราคา.

ธารพระกร

หมายถึง[-กอน] (ราชา) น. ไม้เท้า.

กานน

หมายถึง[-นน] ดู ตีนนก (๑).

ฤชากร

หมายถึง[รึชากอน] น. เงินที่ได้จากค่าธรรมเนียม.

สุณหา

หมายถึง[สุน-] น. ลูกสะใภ้. (ป.).

ผาลคุน

อ่านว่าผาน-ละ-คุน

cinnamon

แปลว่าซินนามอน

วัชรอาสน์

หมายถึงน. อาสนะที่พระพุทธเจ้าประทับใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ ณ พุทธคยา ประเทศอินเดีย ในวันตรัสรู้ เรียกว่า พระแท่นวัชรอาสน์, โพธิบัลลังก์ หรือ รัตนบัลลังก์ ก็เรียก. (ส. วชฺราสน).