ตัวกรองผลการค้นหา
มหาอุปราช
หมายถึง[มะหาอุปะหฺราด, -อุบปะหฺราด] (โบ) น. ตำแหน่งรองพระเจ้าแผ่นดิน, เรียกกันอย่างสามัญว่า วังหน้า; ตำแหน่งขุนนางทำหน้าที่มุขมนตรี.
มหาภัย
ภาษาจีน)大怖畏
ราชา,กษัตริย์
ภาษาญี่ปุ่น王様
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおうさま
จอมกษัตริย์
ภาษาจีน帝王
Jezebel
แปลว่าชายาของกษัตริย์ Ahab กษัตริย์องค์หนึ่งของยิว
วัง
หมายถึงน. ที่อยู่ของเจ้านาย, ถ้าเป็นที่อยู่ของพระมหากษัตริย์เรียก พระราชวัง หรือ พระบรมมหาราชวัง; ห้วงนํ้าลึก เช่น วังจระเข้. ก. ล้อม, ห้อมล้อม.
บังคม
หมายถึง(ราชา) ก. แสดงความเคารพพระมหากษัตริย์ สมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี และพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง ตามประเพณีไทย, ใช้ว่า ถวายบังคม. (ข.).
มหรรณพ
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นมหา + อรรณพ
มหินทร์
คำบาลีมหา+อินฺท
คำสันสกฤตมหา+อินฺทฺร
epic
แปลว่ามหากาพย์
great power
แปลว่ามหาประเทศ
มไหศวรรย์
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นมหา + ไอศวรรย์