ตัวกรองผลการค้นหา
สนุกสนาน
ภาษาลาวม่วนซื่น
เยี่ยมเยือน
ภาษาลาวเยี่ยมยาม
หาย
ภาษาลาวเสีย
เสีย
ภาษาลาวเพ่
สะบัดสะบิ้ง
หมายถึงก. แสดงอาการกะบึงกะบอนแสนงอน เช่น เวลางอนก็ทำกิริยาสะบัดสะบิ้ง. น. ชื่อกลบทแบบหนึ่ง.
หรับ ๆ
หมายถึงว. เร่า ๆ, สั่นรัว, (ใช้แก่กิริยาดิ้นเป็นต้น), หรบ ๆ ก็ว่า.
กะเปิ๊บกะป๊าบ
หมายถึง(ปาก) ว. พูดเสียงดังเอะอะและไม่ระมัดระวังวาจาหรือท่าทาง, มีกิริยาท่าทางหรือแต่งตัวรุงรังไม่เรียบร้อย.
คางคกขึ้นวอ
หมายถึง(สำ) น. คนที่มีฐานะตํ่าต้อย พอได้ดิบได้ดีก็มักแสดงกิริยาอวดดีลืมตัว.
สมณสารูป
หมายถึงว. ที่สมควรแก่พระ (ใช้แก่กิริยามารยาทเป็นต้น). น. กิริยามารยาทเป็นต้นที่สมควรแก่สมณะ เช่น ภิกษุพูดจาควรมีสมณสารูป. (ป. สมณสารุปฺป).
นิษกรม
หมายถึง[นิดสะกฺรม] (แบบ; กลอน) ก. เฉย, ปราศจากกิริยา, เช่น ใจเน่งนิษกรม. (อนิรุทธ์). (ส.).
ต้อนรับ
ภาษาลาวฮับต้อน
เปิด
ภาษาลาวไข (ยกเว้นเปิดไฟใช้คำว่าเปิด)