ตัวกรองผลการค้นหา
พาณิชย์นาวี
ภาษาจีน商业航行
อุปราชย์
ภาษาจีน总督
เชยแหลก
ภาษาจีน土里土气
ทรามเชย
พณิชย์
ราชย์
อบเชย
วณิชย์,วณิชยา
หมายถึง[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).
วรรชย์
หมายถึง[วัด] ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).
หมายถึง[พะ-] น. การค้าขาย. (ส. วณิชฺยา, วาณิชฺย; ป. วาณิชฺช).
พาณิชยศิลป์
หมายถึงน. ศิลปกรรมประเภทหนึ่งซึ่งสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในด้านธุรกิจการค้าโดยเฉพาะ เช่น ศิลปะในการเขียนภาพโฆษณา ศิลปะในการออกแบบเครื่องแต่งกาย.
โภช,โภชย์
หมายถึง[โพด] น. ของควรบริโภค. (ป. โภชฺช; ส. โภชฺย).