ตัวกรองผลการค้นหา
พ.ข.ต.
ย่อมาจากเงินเพิ่มพิเศษสำหรับข้าราชการซึ่งมีตำแหน่งหน้าที่ประจำอยู่ในต่างประเทศ
เสวก
หมายถึง[-วก] น. ข้าราชการในราชสำนัก. (ป.; ส. เสวก = คนใช้).
ขุนนาง
หมายถึง(โบ) น. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร ตามปรกติต้องมีศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ขึ้นไป.
ข้าราชการที่ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ในโรงเรียนหรือสถาบันของรัฐ
ภาษาญี่ปุ่น教官
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきょうかん
อุปมาว่า ข้าราชการที่ถูกพักงานกลับเข้ารับตำแหน่งเดิม
ภาษาจีน官官相护
ผู้พิพากษา
หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.
เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน
หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองสมัยโบราณทางล้านนาและล้านช้าง.
ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่,นายทหารชั้นผู้ใหญ่
ภาษาจีน官长
ผู้บังคับบัญชา
หมายถึงน. ข้าราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจที่มีอำนาจปกครองดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา.
ฝ่ายใน
หมายถึงน. เจ้านายและข้าราชการเป็นต้นที่เป็นสตรีสังกัดอยู่ภายในพระราชฐานชั้นใน.
พระยา
หมายถึงน. บรรดาศักดิ์ข้าราชการผู้ใหญ่สูงกว่าพระ ตํ่ากว่าเจ้าพระยา เช่น พระยาอนุมานราชธน.
พลเรือน
หมายถึง[พนละ-] น. ผู้ซึ่งไม่ใช่ทหาร. ว. ที่ไม่ใช่ทหาร เช่น ข้าราชการพลเรือน.