ผลการค้นหา

พ.ข.ต.

ย่อมาจากเงินเพิ่มพิเศษสำหรับข้าราชการซึ่งมีตำแหน่งหน้าที่ประจำอยู่ในต่างประเทศ

เสวก

หมายถึง[-วก] น. ข้าราชการในราชสำนัก. (ป.; ส. เสวก = คนใช้).

ขุนนาง

หมายถึง(โบ) น. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร ตามปรกติต้องมีศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ขึ้นไป.

ข้าราชการที่ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ในโรงเรียนหรือสถาบันของรัฐ

ภาษาญี่ปุ่น教官

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきょうかん

อุปมาว่า ข้าราชการที่ถูกพักงานกลับเข้ารับตำแหน่งเดิม

ภาษาจีน官官相护

ผู้พิพากษา

หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.

เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน

หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองสมัยโบราณทางล้านนาและล้านช้าง.

ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่,นายทหารชั้นผู้ใหญ่

ภาษาจีน官长

ผู้บังคับบัญชา

หมายถึงน. ข้าราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจที่มีอำนาจปกครองดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา.

ฝ่ายใน

หมายถึงน. เจ้านายและข้าราชการเป็นต้นที่เป็นสตรีสังกัดอยู่ภายในพระราชฐานชั้นใน.

พระยา

หมายถึงน. บรรดาศักดิ์ข้าราชการผู้ใหญ่สูงกว่าพระ ตํ่ากว่าเจ้าพระยา เช่น พระยาอนุมานราชธน.

พลเรือน

หมายถึง[พนละ-] น. ผู้ซึ่งไม่ใช่ทหาร. ว. ที่ไม่ใช่ทหาร เช่น ข้าราชการพลเรือน.