ตัวกรองผลการค้นหา
ปัญญา
หมายถึงน. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).
แปลว่าความรอบรู้
สุดปัญญา
หมายถึงว. ใช้ปัญญาเท่าที่มีอยู่ทั้งหมด เช่น เลขข้อนี้คิดจนเกือบสุดปัญญาจึงทำได้ ฉันช่วยเขาจนสุดปัญญาแล้วก็ยังไม่สำเร็จ.
คำบาลีปญฺญา
คำสันสกฤตปฺรชฺญา
นักปราชญ์
หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.
ศิษฎ์
แปลว่าผู้มีปัญญา ผู้ใฝ่เรียน
ภาษาเกาหลี지혜
ปัญญาย่อมเกิดเพราะความประกอบด้วยหลายประการ
ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ
มีปัญญา
ภาษาเกาหลี슬기롭다
ภาษาจีน般若