ตัวกรองผลการค้นหา
ข่าง (ลูกข่าง)
ภาษาจีน陀螺
ข่าง
หมายถึงน. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก เรียกว่า ลูกข่าง; ชื่อดาวหมู่หนึ่งมี ๔ ดวงคล้ายรูปลูกข่าง.
หมายถึงน. ไม้ชนิดหนึ่ง อยู่ทางแถบทะเล เปลือกเรียบ ๆ ใบคล้ายมะขวิด ไม้ใช้ทำฟืน. (พจน. ๒๔๙๓).
ลูกข่าง
ภาษาเกาหลี팽이
หมายถึงน. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ระบาย, ถ่าย, เช่น ข่างนํ้า ว่า ระบายนํ้า.
ภาษาญี่ปุ่น独楽
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこま
ภาษาจีน陀
ภาษาญี่ปุ่นコマ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นコマ
top
แปลว่าลูกข่าง