ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปุญ, บุณย์, บุพ, บุพ-, บุ, ผ้าห่ม
ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย คำว่า บุญ นี้เป็นชื่อของความสุข
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บุญ
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
บุญ,บุญ-
หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
บุณย์
หมายถึงน. บุญ. (ส. ปุณฺย; ป. ปุญฺ).
บุญนี้บ่แหม่นของแบ่งได้ ปันแจกกันแหล่ว บ่อห่อนแยกออกได้ คือไม้ผ่ากลางคือจั่งเฮากินข้าว เฮากินเฮาอิ่ม บ่แหม่นไปอิ่มท้องเขาพุ้นผู้บ่กิน
ความหมายบุญ ผู้ใดสร้างผู้นั้นได้รับ ไม่สามารถแบ่งปันได้เหมือนสิ่งของ เหมือนข้าวผู้ใดกินผู้นันอิ่ม
แปลว่าบุญ
บุญ
เป่นจั๊งบุญ
หมายถึงเดชะบุญ
virtue
คำบาลีปุญฺญ
คำสันสกฤตปุณฺย
ตรงข้ามกับบาป
บุญ-
อ่านว่าบุน
ภาษาเกาหลี자선