ตัวกรองผลการค้นหา
บุคคลไม่ควรลืมตน
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บุคคล
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด พิเศษสำหรับบุคคลทั่วไป
คำสุภาพที่ควรรู้ คู่กับคำราชาศัพท์
ลืมตน
หมายถึงก. ขาดความระลึกถึงฐานะเดิมของตน, ลืมนึกถึงฐานะของตนไปชั่วคราว, เช่น ได้ดีแล้วอย่าลืมตน; ลืมนึกถึงความจริงประการหนึ่งของโลกที่ว่าสิ่งทั้งหลายเป็นของไม่เที่ยงอาจแปรเปลี่ยนได้ เช่น เหลิงอำนาจจนลืมตน.
น่าจะ,ควรจะ,น่าจะต้อง,ควรจะต้อง,ไม่น่าจะ
ภาษาญี่ปุ่น弭
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはず
ควร ควรจะ
ภาษาจีน合该
บุคคล,บุคคล-
หมายถึง[บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น. คน (เฉพาะตัว); (กฎ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา; กลุ่มบุคคลหรือองค์กรซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่ง ที่ไม่ใช่บุคคลธรรมดา และให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า นิติบุคคล. (ป. ปุคฺคล; ส. ปุทฺคล).
ภาษาญี่ปุ่น筈
who
แปลว่าบุคคลซึ่ง, บุคคลที่
ควร
อ่านว่าควน
ควรจะ
ภาษาจีน应当
ภาษาจีน恰当
ส่วนบุคคล
ภาษาญี่ปุ่นパーソナル
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นパーソナル