ผลการค้นหา
ประเภทการค้นหา
ตัวกรองผลการค้นหา
ค้นเจอ 18,079 รายการ
ประมาท
หมายถึง[ปฺระหฺมาด] ก. ขาดความรอบคอบ, ขาดความระมัดระวังเพราะทะนงตัว, เช่น เวลาขับรถอย่าประมาท; ดูหมิ่น เช่น ประมาทฝีมือ. น. ความเลินเล่อ, การขาดความระมัดระวัง, เช่น ขับรถโดยประมาท; (กฎ) กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่. (ส. ปฺรมาท; ป. ปมาท).
คนมีปัญญาดีไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท มักตื่นในเมื่อผู้อื่นหลับ ย่อมละทิ้งผู้ประมาท (คนโง่) เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว ทิ้งม้าไม่มีกำลังไปฉะนั้น
บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท
abandonment
แปลว่าการละทิ้ง
Ndefect from
แปลว่าละทิ้ง, ออกจาก
PHRVบัณฑิตย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท
ละทิ้ง
หมายถึงก. ละด้วยวิธีทิ้ง เช่น ละทิ้งหน้าที่.
ประมาท
ภาษาญี่ปุ่น軽視する
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけいしする
vประมาท
ภาษาเกาหลี경솔하다
ประมาท
ภาษาจีน疏忽
ประมาท
คำบาลีปมาท
คำสันสกฤตปฺรมาท