พุทธสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความสุข

พุทธสุภาษิต หรือ พุทธศาสนสุภาษิต หมายถึง ถ้อยคำดี ๆ ในพระพุทธศาสนา แต่ไม่ได้หมายความเฉพาะคำที่พระพุทธองค์ตรัสไว้เท่านั้น แม้สุภาษิตแทบทั้งหมดจะเป็นพระพุทธพจน์ก็ตาม แต่ก็ยังมีสุภาษิตคำอื่นที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาด้วย เช่น ถ้าเป็นภาษิตพระสัมมาสัมพุทธตรัสเอง เรียกว่า พุทธภาษิต หรือ พุทธสุภาษิต หรือ พระพุทธพจน์

 

หมวด หมวดความสุข

  หมวดหมู่
กรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีต หมวดความสุข
กรรมไม่ดี ย่อมเผาผลาญในภายหลัง หมวดความสุข
การที่ไม่ดี และไม่เป็นประโยชน์แก่ตนนั้นทำง่าย หมวดความสุข
การประพฤติประโยชน์กับคนไม่ฉลาดในประโยชน์ ไม่นำสุขมาให้เลย หมวดความสุข
การสร้างสมความดี นำสุขมาให้ หมวดความสุข
การแสดงสัทธรรม นำความสุขมาให้ หมวดความสุข
การใดเป็นประโยชน์ด้วย ดีด้วย การนั้นแลทำได้ยากยิ่ง หมวดความสุข
การไม่ทำความชั่ว ย่อมก่อให้เกิดความสุข หมวดความสุข
การไม่ทำความชั่วทั้งปวง 1 การบำเพ็ญความดีให้เพียบพร้อม 1 การชำระจิตของตนให้ผ่องใส 1 สามนี้ คือคำสอนของพระพุทธเจ้า หมวดความสุข
คนมีความชั่วย่อมเดือนร้อน เพราะกรรมของตน หมวดความสุข
คนเรานี้ ถ้ามีอันทำชั่วลงไป ก็อย่าพึงทำความชั่วนั้นซ้ำเข้าอีก หมวดความสุข
ความชั่ว คนชั่ว ทำง่าย หมวดความสุข
ความชั่ว ไม่ทำเสียเลย จะดีกว่า หมวดความสุข
ความดี คนชั่ว ทำยาก หมวดความสุข
ความดี คนดี ทำง่าย หมวดความสุข
ความดี ทำไว้แล จะดีกว่า หมวดความสุข
ความดี โจรลักไม่ได้ หมวดความสุข
ความดีที่ทำไว้เองนี้แหละ เป็นทรัพย์ส่วนของตัวโดยเฉพาะ หมวดความสุข
ความดีที่ทำไว้เองเป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า หมวดความสุข
ความสงบระงับแห่งสังขารนั้น เป็นสุข หมวดความสุข
ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบใจไม่มี หมวดความสุข
ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ทั้งหลาย นำสุขมาให้ หมวดความสุข
ความไม่เบียดเบียนกันเป็นสุขในโลก หมวดความสุข
จะพึงมีความสุขเป็นนิตย์ ก็เพราะไม่พบเห็นคนพาล หมวดความสุข
ช่างดอกไม้ ร้อยพวงมาลัยได้มากมาย จากดอกไม้กองหนึ่ง ฉันใด คนเรา เกิดมาแล้วก็ควร สร้างความดีงามให้มาก ฉันนั้น หมวดความสุข
ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย คำว่า บุญ นี้เป็นชื่อของความสุข หมวดความสุข
ตายเพราะชอบธรรมดีกว่า อยู่อย่างไม่ชอบธรรม จะมีค่าอะไร หมวดความสุข
ถึงคราวจะสิ้นชีพ บุญก็ช่วยให้เป็นสุข หมวดความสุข
ทำกรรมใดแล้ว ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลไม่ดี หมวดความสุข
ทำกรรมใดแล้ว ไม่ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลดี หมวดความสุข
ทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่ว หมวดความสุข
ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว นำมาซึ่งความสุข หมวดความสุข
ธรรมนั่นแหละ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม หมวดความสุข
ธีรชนสร้างความดีทีละน้อย ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความดี หมวดความสุข
นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง หมวดความสุข
บัณฑิตนั้น ถึงถูกทุกข์กระทบ ถึงพลาดพลั้งลงก็คงสงบอยู่ได้ และ ไม่ละทิ้งธรรมเพราะชอบหรือชัง หมวดความสุข
บัณฑิตไม่ประกอบความชั่ว เพราะเห็นแก่ความสุขส่วนตัว หมวดความสุข
บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ หมวดความสุข
บุคคลใดเคยทำกรรมชั่วไว้ แล้วกลับตัวได้ หันมาทำดีปิดกั้น บุคคลนั้นย่อมทำโลกให้แจ่มใส เหมือนดังดวงจันทร์อันพ้นจากเมฆหมอก หมวดความสุข
บุคคลใดในกาลก่อนเคยผิดพลาด ครั้นภายหลังเขากลับตัวได้ไม่ประมาท บุคคลนั้น ย่อมทำโลกให้แจ่มใส เหมือนดังดวงจันทร์ อันพ้นจากเมฆหมอก หมวดความสุข
ผู้ประพฤติธรรม ย่อมนอนเป็นสุข หมวดความสุข
ผู้อิ่มในธรรม ย่อมนอนเป็นสุข หมวดความสุข
ผู้เจริญเมตตาดีแล้ว หลับและตื่นย่อมเป็นสุข หมวดความสุข
พาลชนสร้างสมความชั่วทีละน้อย ก็เต็มเพียบไปด้วยความชั่ว หมวดความสุข
พึงสละทรัพย์ เพื่อเห็นแก่อวัยวะ พึงสละอวัยวะ ในเมื่อจะรักษาชีวิต พึงสละได้หมด ทั้งอวัยวะ ทรัพย์ และ ชีวิต ในเมื่อคำนึงถึงธรรม หมวดความสุข
ละเหตุทุกข์ได้ เป็นสุขในที่ทั้งปวง หมวดความสุข
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม หมวดความสุข
อย่าดูหมิ่นความชั่วว่าเล็กน้อย คงจักไม่มีผลมาถึงตัว หมวดความสุข
อย่าพึงสร้างความพอใจในความชั่วนั้น การสั่งสมความชั่ว เป็นการก่อความทุกข์ หมวดความสุข
เกียรติไม่ทิ้งผู้ตั้งอยู่ในธรรม หมวดความสุข
เพราะน้ำหยดทีละน้อย หม้อน้ำก็ยังเต็มได้ หมวดความสุข
ไม่ควรทำบาป แม้เพราะเห็นแก่กิน หมวดความสุข
ไม่พึงปรารถนาความสำเร็จแก่ตน โดยทางไม่ชอบธรรม หมวดความสุข
ไม่ได้แต่ชอบธรรมดีกว่า ถึงได้แต่ไม่ชอบธรรมจะดีอะไร หมวดความสุข