ตัวกรองผลการค้นหา
ยิ้มแหย
อ่านว่ายิ้ม-แหฺย
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความโกรธ
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ผู้หมั่นในการงาน จึงควรอยู่ในราชการ
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
โกรธ
อ่านว่าโกฺรด
ยิ้มเหย
อ่านว่ายิ้ม-เหฺย
บังโกรยตัวผู้
อ่านว่าบัง-โกฺรย-ตัว-ผู้
บุคคลผู้ไร้ความสามารถ
อ่านว่าบุก-คน-ผู้-ไร้-คฺวาม-สา-มาด