คำในภาษาไทยประทุษอ่านว่าปฺระ-ทุดประทุษ หมายถึง?พจนานุกรมไทย ประทุษ หมายถึง:[ปฺระทุด] ก. ทําร้าย, ทําชั่ว, ทําเลวทราม, ทําผิด, เบียดเบียน. (ส.).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ ประทุษ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันปกติ ปการ ปฏิภาณกวี ปฐมดุสิต ปฐมยาม ปฐมสมโพธิ ปฐมเทศนา ปราดเปรื่อง ปุรพษาฒ ปุษยะ ปุสสะแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "อ่านว่า"ก่อนหน้าประทุมราคถัดไปประทุษฏจิต