ค้นเจอ 23 รายการ

ฝาเฮือน

หมายถึงฝาสำหรับกั้นเรือน เรียก ฝาเฮือน อย่างว่า ราชควงตั้งเวสณฑ์ผาสาท ฝาก่อแก้วเฮืองเข้มควี่วรรณ (สังข์).

ฝาเมือง

หมายถึงสมบัติของเมือง ได้แก่ มีโยธาทหารผู้แกล้วกล้า (คลองสิบสี่).

สะแล้งแง้ง (ล้ม)

หมายถึงล้มนอนตะแคง

ซวนเซ

หมายถึงเซล้มไปนิดๆ

จิดหลูดล้ม

หมายถึงใจหวิวแทบจะล้ม

ผะอม

หมายถึงตลับมีเชิง ฝามียอด.

ไคว่เข

หมายถึงสับสน ไขว้เขว เช่น ไม้ล้มทับกัน เรียก ไม้ล้มไคว่เข.

โหง่ย

หมายถึงอาการที่ค่อย ๆ เอนจนกระทั่งล้มลง

ก้นขี้ถั่ง

หมายถึงก้นกระแทก, ล้มลงก้นกระแทกกับพื้น

กองอ้วกย้วก

หมายถึงลักษณะคนล้มทรุดตัวลงกองกับพื้น

ไขว่

หมายถึงกำหนดไม่ได้ นับจำนวนไม่ถูก , ไม้ล้มระเนระนาด หรือแปลว่าไขว่ห้าง

ไคว่ขีน

หมายถึงระเนระนาด ไม้ล้มทับกันระเนระนาด เรียก ไม้ล้มไขว่ขีน อย่างว่า จิกฮังล้มโคมกันขีนไคว่ กล้วยอ้อยล้มโคมฮั้วไฮ่สวน สาวฮามฮ้างโคมกันกับบ่าว ผู้สาวส่ำน้อยล้มโคมท้าวบ่าวเชียง (บ.).

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ