ค้นเจอ 117 รายการ

มะล่องก่องแก่ง

หมายถึงเป็นคำที่ไม่มีความหมาย เหมือนเป็นคำสร้อยที่แสดงถึงการไร้สาระ ไร้แก่นสาร

สะระหน่องก่องแก่ง

หมายถึงไม่มีความหมาย

กปณ|กปณา

หมายถึงกำพร้า,อนาถา,ไร้ญาติ,ยากไร้ (ป.).

ข่วมหย่วย

หมายถึงลักษณะของอาการเต้นกระโดดข้ามไปแบบไร้ปัญหา

แดนดงกว้าง

หมายถึงเขตป่าดงที่มีความกว้างขวาง

วีรกรรม

หมายถึงการกระทำที่ได้รับการยกย่องว่ามีความกล้าหาญ การกระทำของผู้กล้าหาญ.

ขี้ล่าย,ขี้ฮ้าย

หมายถึงขีเหร่,ดูไม่ดี ไม่น่าดู มีความหมายเดียวกับคำว่า ผู้ฮ้าย

ก่ง (เก่ง)

หมายถึงผู้เก่งกล้า ผู้มีความสามารถ อย่างว่า เมื่อนั้นผู้ก่งท้าวทรงเทศเป็นพระยาวางธรรมถวายผนวชไลลาไว้ บัวนางล้อมระวังเพ็งพื้นล่าง ถวายเสื้อผ้าทังม้าวมิ่งแหวน (สังข์)

บ่มีคนกอด

หมายถึงไม่มีคนกอด

อาดหลาด

หมายถึงใช้ในการขยายคำให้มีความชัดเจนขึ้น ซึ่งหมาย ถึง ยาว , สูงใหญ่ , ยาวใหญ่

กิ่นกิ่น

หมายถึงอาการที่มีควันหรือฝุ่นละออง

แม่เย้าแม่เฮือน

หมายถึงหญิงผู้ปกครองเรือนให้คนภายในเรือนอยู่เย็นเป็นสุข มีความสามัคคีพร้อมเพรียงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เรียก แม่เย้าแม่เฮือน แม่ย้าว ก็ว่า.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ