ค้นเจอ 20 รายการ

บ่ไปดอก

หมายถึงไม่ไปหรอก

ดอก(ขอน)

หมายถึงไม้ผุ

ขอนดอก

หมายถึงขอนไม้เน่า,ขอนไม้ผุ

ไคอยู่ดอก

หมายถึงดีขึ้นอยู่หรอก

ดาวเฮือง

หมายถึงชื่อพรรณไม้ดอกชนิดหนึ่ง ดอกสีเหลือง เรียก ดอกดาวเฮือง.

กมุท

หมายถึงบัวสาย ดอกขาว (ป.ส.).

กระจอนป่า

หมายถึงดอกสลิด ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง เกิดตามป่า เป็นไม้พุ่ม เรียก ต้นกระจอน.

กรรณิการ์

หมายถึงชื่อไม้ยืนต้นชนิดหนึ่งกลีบขาว ดอกหอม ใบคาย ก้านดอกสีแสด ใช้ย้อมผ้าก็ได้ ใช้ประดับก็ได้ เรียก กรรณิการ์ กรณิการ์ กณิการ์ ก็ว่า อย่างว่า กณิการ์เกียงดอกดวงดูล้น ภูชัยท้าวเดินเดียวชมดอก คือดั่งดอกกลิ่นแก้มเมียแก้วอยู่เฮือน (กา).

กระจอนจูม

หมายถึงตุ้มหูที่ทำเป็นดอกตูมๆ เหมือนดอกงิ้ว เรียก กระจอนจูม อย่างว่า กระจอนจูมสุบเซิดคำกวมเกล้า (ขุนทึง).

ไท้

หมายถึงผู้เป็นใหญ่ ผู้เป็นหัวหน้า อย่างว่า เสด็จล่วงขึ้นเถิงไท้ขาบทูล (กา) ดอกหนึ่งฟ้าสนั่นก้องเวหา ดอกหนึ่งสถานกงญายอดไท้ ดอกหนึ่งซอมแซมหยาหลายกาบ ดวงดาดดวงละไล้ลูบไล้ลืมวาง (ฮุ่ง).

ไกสร (เกสร)

หมายถึงผงละเอียดของดอกไม้เรียก ไกสร เกสร ก็ว่า เช่นไกสรดอกเกด.

กระดอมต้น

หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใบเป็นแฉก ดอกเป็นช่อ มีสีขาว เรียก กระดอมต้น.

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ