ผลการค้นหา

ให้ทานเป็นเบื้องต้นก่อน จึงได้สุขบัดนี้ เหมือนรดน้ำที่โคนให้ผลที่ปลาย

การให้ทานนั้นปราชญ์สรรเสริญกันโดยมากอย่างแน่นอน แต่ กระนั้น บทธรรมก็ยังประเสริฐกว่าทาน

ท่านว่า ทานและการรบ เสมอกัน

การให้ธรรมเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง

คนฉลาด พลอยยินดีการให้ทาน

คนพาลเท่านั้น ย่อมไม่สรรเสริญทาน

ผู้ใดให้ทานในบุคคลที่ไม่ควรให้ ไม่ให้ทานในคนที่ควรให้ เมื่อผู้นั้นถึงความเสื่อมเพราะอันตราย ย่อมไม่ได้สหาย

ผู้ใดไม่ให้ทานในคนที่ไม่ควรให้ ให้ทานในคนที่ควรให้ เมื่อผู้นั้นประสบความเสื่อมเพราะอันตราย ย่อมได้สหาย

เมื่อจิตเลื่อมใสแล้ว ทักขิณาทานชื่อว่าน้อย ย่อมไม่มี

ตนเป็นที่พึ่งของตน

คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบความสุข

ความเป็นเพื่อนไม่มีในคนพาล