ผลการค้นหา

ผู้มีจิตอันไม่ชุ่มด้วยราคะ มีใจอันโทสะไม่กระทบแล้ว มีบุญและบาปอันละได้แล้ว ตื่นอยู่ ย่อมไม่มีภัย

ความผิดเสมอด้วยโทสะไม่มี

โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน

วาจาเช่นเดียวกับใจ

ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ

ความไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ

อย่ามาถึงกรรมอันมีโทษเลย

ราคะ โทสะ และอวิชชา อันผู้ใดหลุดพ้นแล้ว, ผู้นั้นเป็นผู้คงที่ มีสายล่ามขาดแล้ว ไม่มีเครื่องผูก ย่อมไม่ติดในที่นั้น

ราคะ โทสะ ความมัวเมา และ โมหะ เข้าที่ไหน ปัญญาย่อมเข้าไม่ถึงที่นั้น

โลภะ โทสะ โมหะ เกิดจากตัวเอง ย่อมเบียดเบียนผู้มีใจชั่ว ดุจขุยไผ่ฆ่าต้นไผ่ฉะนั้น

การระมัดระวังใจ เป็นความดี

ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า