ผลการค้นหา

ถ้าพึงเห็นสุขอันไพบูลย์ เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย ผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์ ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย

ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่ ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์

การได้ปัญญา ทำให้เกิดสุข

ผู้มีปัญญาย่อมไม่ขอเลย

ปราชญ์ผู้ให้ความสุข ย่อมได้รับความสุข

ควรทำบุญอันนำสุขมาให้

ผู้ไม่มีอะไรให้กังวล ย่อมมีแต่ความสุข

ผู้มีปิติในธรรม อยู่เป็นสุข

ผู้ประพฤติธรรม อยู่เป็นสุข

อยากได้สุข เมื่อปฏิบัติถูกทาง ก็ย่อมได้สุข

สุขไม่เป็นผลอันคนทำชั่วจะได้ง่ายเลย

ถึงสิ้นทรัพย์ ผู้มีปัญญาก็เป็นอยู่ได้, แต่อับปัญญา แม้มีทรัพย์ก็เป็นอยู่ไม่ได้