ผลการค้นหา

ผู้มีจิตอันไม่ชุ่มด้วยราคะ มีใจอันโทสะไม่กระทบแล้ว มีบุญและบาปอันละได้แล้ว ตื่นอยู่ ย่อมไม่มีภัย

โลกอันจิตย่อมนำไป

ไฟเสมอด้วยราคะ ไม่มี

ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิต

โลกถูกจิตนำไป ถูกจิตชักไป, สัตว์ทั้งปวงไปสู่อำนาจแห่งจิตอย่างเดียว

การฝึกจิต เป็นการดี

สติกำหนดลมหายใจเข้าออก อันผู้ใดไม่อบรมให้บริบูรณ์, ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็หวั่นไหว

ราคะ โทสะ และอวิชชา อันผู้ใดหลุดพ้นแล้ว, ผู้นั้นเป็นผู้คงที่ มีสายล่ามขาดแล้ว ไม่มีเครื่องผูก ย่อมไม่ติดในที่นั้น

พึงเป็นผู้ฉลาดในกระบวนจิตของตน

ผู้ประพฤติตามอำนาจของจิต ย่อมลำบาก

โลก ถูกจิตนำไป

ผู้ตกอยู่ในอำนาจแห่งจิต ย่อมเดือดร้อน