ผลการค้นหา

คนอกตัญญูค่อยจับผิดอยู่เป็นนิตย์ ขะทำให้เขาพอใจไม่ได้ ถึงจะให้แผ่นดินทั้งหมดแก่เขา ผู้มีปกติมองหาโทษอยู่เสมอ ก็จะทำให้เขาพอใจไม่ได้

คำบาลีอกตัญญุสสะ โปสัสสะ นิจจัง วิวะระทัสสิโน สัพพัญเจ ปะฐะวิง ทัชชา เนวะ นัง อะภิราธะเยฯ

ถึงให้แผ่นดินทั้งหมด ก็ยังคนอกตัญญูให้จงรักไม่ได้

หากจะพึงให้แผ่นดินทั้งหมดแก่คนอกตัญญู ผู้คอยเพ่งโทษเป็นนิตย์ ก็ไม่พึงยังเขาให้ยินดีได้เลย

คำบาลีอกตญฺญุสฺส โปสสฺส นิจฺจํ วิวรทสฺสิโน สพฺพญฺเจ ปฐวิํ ทชฺชา เนว นํ อภิราธเยติ

แก่ ก็เป็นทุกข์

เมื่อผู้ครองแผ่นดินประมาท โภคทรัพย์ในรัฐทั้งหมดย่อมพินาศ นี่แลเรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน

ทรัพย์สมบัติ ก็ซื้อความแก่ไม่ได้

แผ่นดินนี้ ไม่อาจทำให้เรียบเสมอกันทั้งหมด ได้ฉันใด มนุษย์ทั้งหลายจะทำให้เหมือนกันหมดทุกคนก็ไม่ได้ฉันนั้น

บาปไม่มี แก่ผู้ไม่ทำ

บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ

หนุ่มก็ตาย แก่ก็ตาย

ความตายย่อมมีแก่ผู้เกิด

ปัญญาไม่มีแก่ผู้ไม่พินิจพิจารณา