ผลการค้นหา

คนมักทำบาปเพราะความหลง

ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป

การไม่ทำบาป นำสุขมาให้

ทำบาปเอง ย่อมเศร้าหมองเอง

คนพูดเท็จ จะไม่พึงทำบาป ย่อมไม่มี

ผู้ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่ทำบาป

ไม่ควรทำบาป เพราะเห็นแก่กิน

ตนไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจดเอง

คนเมื่อรักแล้ว มักพูดมาก

คนเมื่อโกรธแล้ว มักพูดมาก

คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์

ถ้าคนพึงทำบาป ก็ไม่ควรทำบาปนั้นบ่อย ๆ ไม่ควรทำความพอใจในบาปนั้น เพราะการสั่งสมบาปนำทุกข์มาให้