ผลการค้นหา

โยก

หมายถึงก. คลอน เช่น ฟันโยก เก้าอี้โยก, เคลื่อนไหว เช่น กิ่งไม้โยก, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น โยกฟัน โยกกิ่งไม้; โดยปริยายหมายถึงอาการที่พูดหรือทำพิโยกพิเกน เช่น กว่าจะตกลงกันได้ พูดโยกอยู่นาน, โยกโย้ ก็ว่า.

โยกโย้

หมายถึงก. อาการที่พูดหรือทำพิโยกพิเกน เช่น กว่าจะตกลงกันได้พูดโยกโย้อยู่นาน, โยก ก็ว่า.

สมโยค

หมายถึง[-โยก] ก. ร่วมประเวณี. (ส.).

เดก

หมายถึงว. กระเดก, โยก, โคลง.

โยกตร์

หมายถึง[โยก] น. เชือก, สายทาม. (ส. โยกฺตฺร; ป. โยตฺต).

กะเดก

หมายถึงว. โยก, โคลง.

โยกโคลง

หมายถึงก. โยนไปมาไม่มั่นคง.

รถโยก

หมายถึงน. ยานพาหนะชนิดหนึ่ง สำหรับเจ้าหน้าที่การรถไฟใช้โยกให้แล่นไปบนรางรถไฟ.

ง่อกแง่ก

หมายถึงว. โยกคลอนไปมา, ไม่แน่น, ไม่มั่นคง.

อุปโยค

หมายถึง[อุปะโยก, อุบปะโยก] น. การใช้สอย, การทำให้เกิดประโยชน์. (ป., ส.).

พิษสมโยค

หมายถึง[พิดสะสมโยก] น. ชาดก้อน. (ส. วิษสมโยค).

โงง,โงงเงง

หมายถึงก. โคลง, ไหว, ตั้งไม่ตรง, โยกโคลง, ตั้งอยู่ด้วยอาการไม่มั่นคง.