ค้นเจอ 65 รายการ

แร่

หมายถึงน. ธาตุหรือสารประกอบอนินทรีย์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มีสูตรเคมีและสมบัติอื่น ๆ ที่แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้ในวงจำกัดและนำมาถลุงได้ เช่น แร่ดีบุกนำมาถลุงได้โลหะดีบุก แร่ทองคำนำมาถลุงได้โลหะทองคำ; (กฎ) ทรัพยากรธรณีที่เป็นอนินทรียวัตถุ มีส่วนประกอบทางเคมีกับลักษณะทางฟิสิกส์แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้เล็กน้อยไม่ว่าจะต้องถลุงหรือหลอมก่อนใช้หรือไม่ และหมายความรวมตลอดถึงถ่านหิน หินนํ้ามัน หินอ่อน โลหะและตะกรันที่ได้จากโลหกรรม นํ้าเกลือใต้ดิน หินซึ่งกฎกระทรวงกำหนดเป็นหินประดับหรือหินอุตสาหกรรม และดินหรือทรายซึ่งกฎกระทรวงกำหนดเป็นดินอุตสาหกรรมหรือทรายอุตสาหกรรม แต่ทั้งนี้ไม่รวมถึงนํ้าเกลือสินเธาว์ ลูกรัง หิน ดิน หรือทราย.

แร่

หมายถึงก. รี่เข้าใส่, กรากเข้าใส่, เช่น หมาแร่เข้าใส่. ว. อาการที่รี่เข้าใส่, อาการที่กรากเข้าใส่, เช่น วิ่งแร่มาแต่ไกล.

บรรพตธาตุ

หมายถึง(แบบ) น. แร่. (ส. ปรฺวต + ธาตุ).

แร่ธาตุ

หมายถึงน. แร่.

สินแร่

หมายถึงน. แร่จากเหมืองที่ยังไม่ได้ถลุง.

เลือกนักมักได้แร่

หมายถึง(สำ) ก. เลือกมากมักจะได้ที่ไม่ดี (มักใช้พูดตำหนิผู้เลือกคู่ครอง).

กระสะ

หมายถึงน. ดินหรือหินหรือทรายเป็นต้นที่อยู่ในบ่อแร่ ซึ่งให้ผลเป็นสินค้าแก่ผู้ทำแร่, ขี้ผงของแร่.

ระแร่

หมายถึงว. แร่เข้าไป, วิ่งเข้าไป.

กาสา

หมายถึงน. แร่ชนิดหนึ่งมีสีเขียว.

กลีบหิน

หมายถึงน. แร่ไมกา. (ดู ไมกา).

แม่เหล็ก

หมายถึงน. แร่หรือโลหะที่มีสมบัติดูดเหล็กได้.

แก้วหิน

หมายถึงน. แร่เขี้ยวหนุมาน สีขาวใสหรือมัว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ