ผลการค้นหา

แก้ม

หมายถึงน. บริเวณหน้าทั้ง ๒ ข้างถัดตาลงมา, ราชาศัพท์ว่า พระปราง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีรูปเช่นนั้น เช่น เฉือนมะม่วงเอาแต่ ๒ แก้ม = เฉือนเอา ๒ ส่วนที่มีลักษณะเหมือนแก้ม.

ปราง

หมายถึง[ปฺราง] น. แก้ม; มะปราง.

กโบล

หมายถึง[กะโบน] น. แก้ม. (ป. กโปล).

ดำแก้มขาว

หมายถึงดู เต่าดำ.

ปก

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาแก้มชํ้า. (ดู แก้มชํ้า).

ยิ้มแป้น

หมายถึงก. ยิ้มทำแก้มแป้น.

โหนกแก้ม

หมายถึงน. ส่วนของแก้มตรงที่มีกระดูกนูนออกมา.

ลักยิ้ม

หมายถึงน. รอยเล็ก ๆ ที่บุ๋มลงไปที่แก้ม.

กระพุ้ง

หมายถึงน. ส่วนที่ป่องออก เช่น กระพุ้งแก้ม กระพุ้งก้น.

พวง

หมายถึงว. ลักษณะที่ยื่นพองออกมา เช่น แก้มเป็นพวง.

บุ๋ม

หมายถึงว. ที่ยุบเป็นรอยลึกลงไป เช่น แก้มบุ๋ม.

หน้ากระดูก

หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.