ผลการค้นหา

เอ,เอ,เอ๊

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.

เอ

หมายถึงว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. (ตัดมาจาก เอก).

เอดส์

หมายถึงน. กลุ่มอาการและอาการแสดงที่เกิดขึ้นในผู้ป่วยที่มีภูมิคุ้มกันเสื่อมเหตุไวรัส HIV, กลุ่มอาการภูมิคุ้มกันเสื่อม ก็ว่า. (อ. acquired immune deficiency syndrome, acquired immunodeficiency syndrome, AIDS).

เอฬกะ

หมายถึง[เอละกะ] น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).

เอกนัย

หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] น. นัยอันหนึ่ง, นัยอันเดียวกัน.

กระลาศรี

หมายถึงน. ผู้หญิง เช่น รฦกกระลาศรี เสาวภาคย กูเออย. (กำสรวล).

เอตทัคคะ

หมายถึง[เอตะ-] น. ผู้ยอดเยี่ยมในทางใดทางหนึ่งเป็นพิเศษ. (ป.).

กระลาพิม

หมายถึงน. ผู้หญิง เช่น รฦกกระลาพิม พระมาศ กูเออย. (กำสรวล).

เอกรรถประโยค

หมายถึง[เอกัดถะ-] น. ประโยคที่มีเนื้อความเดียว มีบทกริยาสำคัญเพียงบทเดียว.

ทีฆสระ

หมายถึงน. สระที่มีเสียงยาว ในภาษาบาลีได้แก่ อา อี อู เอ โอ, ในภาษาสันสกฤตได้แก่ อา อี อู เอ ไอ โอ ฤๅ ฦๅ เอา, ในภาษาไทยได้แก่ อา อี อือ อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว ฤๅ ฦๅ.

เอกจิต

หมายถึง[เอกะ-] น. ความคิดจำเพาะถึงสิ่งอย่างเดียว, ความคิดอันหนึ่งอันเดียว, ความคิดต้องกัน, ความเห็นพ้องกัน. (ป., ส. เอกจิตฺต).

เอราวัณ

หมายถึงน. ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ป. เอราวณ; ส. ไอราวณ).