ผลการค้นหา

เชี้ย

หมายถึง(โบ) ก. เชื้อ, มักใช้ประกอบกับคำ เชิญ เป็น เชี้ยเชิญ.

พันธุ,พันธุ-,พันธุ์

หมายถึงน. พวกพ้อง, เชื้อสาย, วงศ์วาน; เทือกเถา, เหล่ากอ; เชื้อ เช่น ข้าวเก็บไว้ทำพันธุ์ พันธุ์ข้าว. (ป., ส.).

เชื้อ

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดสิ่งอื่น ๆ ที่มีลักษณะทำนองเดียวกัน เช่น เชื้อไฟ เชื้อเหล้า; ผู้ที่สืบวงศ์วานว่านเครือเผ่าพันธุ์ต่อ ๆ กันมา เช่น มีเชื้อจีน มีเชื้อแขก; อย่าง เช่น ๓ เชื้อ ว่า ๓ อย่าง.

เชื้อ

หมายถึงก. เชิญ เช่น สาวใช้เชื้อชูไป. (ม. คำหลวง ทศพร), มักใช้เข้าคู่กับคำ เชิญ เป็น เชื้อเชิญ; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งที่มักใช้เนื่องในการอธิษฐาน.

ติดเชื้อ

หมายถึงก. รับเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกาย และเชื้อนั้นเจริญในร่างกาย มักแสดงอาการเจ็บป่วย เช่น เขาติดเชื้อมาจากผู้อื่น; (ปาก) รับเอานิสัยหรือพฤติกรรมบางอย่างของคนที่อยู่รอบข้างเป็นต้นมาใช้หรือเป็นแบบอย่าง เช่น เขาติดเชื้อพูดคำหยาบมาจากเพื่อน. ว. ลักษณะของโรคที่รับเชื้อมาจากผู้อื่นหรือสิ่งอื่น, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคติดเชื้อ.

เชื้อไม่ทิ้งแถว

หมายถึง(สำ) ว. เป็นไปตามเผ่าพันธุ์.

พระเชื้อเมือง

หมายถึง(โบ) น. พระเสื้อเมือง, เทวดาที่รักษาบ้านเมือง.

ราชันย์

หมายถึงน. เชื้อกษัตริย์. (ส.).

ไข่ลม

หมายถึงน. ไข่ที่ไม่มีเชื้อตัวผู้ผสม.

นิรินธน์

หมายถึง[-ริน] (แบบ) ว. ไม่มีเชื้อ (ใช้แก่ไฟ). (ป.).

แป้งข้าวหมาก

หมายถึงน. แป้งที่เป็นเชื้อสำหรับทำข้าวหมาก.

กระซี้กระซ้อ

หมายถึงว. อาการที่พูดสนิทชิดเชื้อเพื่อความเสน่หา.