ผลการค้นหา

รำหัด

หมายถึงก. โรย (ใช้สำหรับเอาพิมเสนแทรกยา); ใส่, แทรก. ว. อ่อน.

ฟักฟุ้น

หมายถึงว. อ่อน, นุ่ม.

กะแอ

หมายถึงว. อ่อน, เล็ก, เรียกลูกควายตัวเล็ก ๆ ตามเสียงที่มันร้องว่า ลูกกะแอ, ลูกแหง่ ก็ว่า.

โกมล

หมายถึงว. อ่อน, งาม, หวาน, ไพเราะ, เช่น กรรณาคือกลีบกมลโก- มลกามแกล้งผจง. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).

นักนิ่น

หมายถึงว. นิ่ม, อ่อน, โดยปริยายหมายถึงผู้หญิง เช่น จากมานักนิ่นเนื้อ นอนหนาว. (กำสรวล).

เรื่อ

หมายถึงว. อ่อน ๆ (มักใช้แก่สีแดงหรือสีเหลือง).

ลันทวย

หมายถึงว. ระทวย, อ่อน.

มลาน

หมายถึง[มะลาน] ว. เหี่ยว, แห้ง; อ่อน, อิดโรย; ตาย; โศกเศร้า, หมอง. (ส. มฺลาน).

ตรุณ,ตรุณะ

หมายถึง[ตะรุน, ตะรุนะ] (แบบ) น. เด็กรุ่น. ว. ดรุณ, หนุ่ม, อ่อน, รุ่น, เพศหญิงใช้ว่า ตรุณี. (ป., ส.).

สัณห์

หมายถึงว. เกลี้ยงเกลา; อ่อน, นุ่ม; นุ่มนวล, สุภาพ; งาม, ละมุนละม่อม, ละเอียด. (ป.; ส. ศฺลกฺษฺณ).

เยา

หมายถึงว. เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา, มักใช้เข้าคู่กับคำ ย่อม เป็น ย่อมเยา เช่น ราคาย่อมเยา.

ปะแล่ม,ปะแล่ม ๆ

หมายถึงว. อ่อน ๆ น้อย ๆ (ส่วนมากใช้แก่สิ่งที่มีรสหวาน) เช่น หวานปะแล่ม ๆ.