ผลการค้นหา

อิ่ม

หมายถึงก. เต็มแล้ว, พอแล้ว, หายหิว, หายอยาก. ว. เบิกบาน, แช่มชื่น, เช่น หน้าอิ่ม.

ตฤป

หมายถึง[ตฺริบ] (แบบ) ก. อิ่ม, ให้อิ่ม, ให้กิน, เลี้ยง, กิน เช่น ตฤปตฤณ. (ส.; ป. ตปฺป).

กระเอิบ

หมายถึง(กลอน) ก. เอิบ, อิ่ม, เช่น เถ้ากระเอิบเรอสมออกแล. (ม. คำหลวง กุมาร).

อิ่มเอม

หมายถึงว. เป็นที่พอใจมาก, มักใช้เข้าคู่กับคำ เปรมใจ หรือ เปรมปรีดิ์ เป็น อิ่มเอมเปรมใจ หรือ อิ่มเอมเปรมปรีดิ์.

จุกจุก

หมายถึงแบบว่าเต็มที่, เต็มอิ่ม

อยู่ท้อง

หมายถึงว. อิ่มได้นาน.

ข้าวเหลือเกลืออิ่ม

หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองที่บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร.

ของขบเคี้ยว

หมายถึงน. ของกินเล่นที่ไม่เจตนากินให้อิ่ม.

เท้อ

หมายถึงว. อาการที่นํ้าขึ้นมากเต็มที่แล้วไม่ลดลงชั่วระยะหนึ่ง เรียกว่า นํ้าเท้อ; ไม่อยากอาหารเพราะยังอิ่มอยู่เป็นต้น.

อิ่มหนำ

หมายถึงว. อิ่มเต็มที่ (ใช้แก่กริยากิน), อิ่มหนำสำราญ ก็ว่า.

หนักท้อง

หมายถึงว. พอให้อิ่ม, พอประทังหิว, เช่น กินพอให้หนักท้อง.

เต็มคราบ

หมายถึง(ปาก) ว. เต็มแทบจะล้นกระเพาะ (ใช้แก่กริยากินหรืออิ่ม).