ผลการค้นหา

สิตะ

หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).

สิต,สิต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. ขาว. (ป., ส.).

สิ

หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ, ซิ หรือ ซี ก็ว่า.

ตะ

หมายถึงก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

ผิตะ, ผีตะ

หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).

สตะ

หมายถึงว. ระลึกได้, จำได้. (ป.; ส. สฺมฺฤต).

สุตะ

หมายถึงก. ไหลไป. (ป.; ส. สฺรุต).

อสิตะ

หมายถึง[อะสิตะ] ว. มีสีดำ, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).

มุตะ

หมายถึง[มุ-ตะ] ก. รู้แล้ว. (ป.).

อายตะ

หมายถึง[-ยะตะ] ว. ยืด, แผ่ออกไป, กว้างขวาง, ยาว. (ป., ส.).

ผีตะ

หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).