ผลการค้นหา

สา

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่องูหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น สาเหลือง หมายถึง งูลายสอบ้าน (Xenochrophis piscator) สาขาว หมายถึง งูทับสมิงคลา (Bungarus candidus) สาคอแดง หมายถึง งูลายสาบคอแดง (Rhabdophis subminiatus).

สาก

หมายถึงว. อาการที่ระคายเพราะมีลักษณะไม่ละเอียดอ่อนหรือไม่นุ่มนวล เช่น ใบข่อยจับแล้วสากมือ ผู้หญิงคนนี้มือสากเพราะทำงานหนักตั้งแต่เด็ก, ขรุขระเพราะมีพื้นไม่ราบเรียบ เช่น กระดานแผ่นนี้ผิวสากเพราะยังไม่ได้ไสกบ.

สากกะเบือ

หมายถึงน. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.

สากรรจ์

หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.

สากล

หมายถึงว. ทั่วไป, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น สากลโลก สากลจักรวาล; เป็นที่นิยมทั่วไป เช่น เครื่องแต่งกายชุดสากล, สามัญหมายถึงแบบซึ่งเดิมเรียกว่า ฝรั่ง เช่น มวยฝรั่ง เรียก มวยสากล, ใช้แทนคำ “ระหว่างประเทศ” ก็มี เช่น สภากาชาดสากล น่านน้ำสากล. (ป., ส. สกล).

สากษิน,สากษี

หมายถึง[สากสิน, -สี] น. สักขี. (ส.; ป. สกฺขี).

สากัจฉา

หมายถึงน. การพูดจา, การปรึกษา. (ป.).

สากัลย์

หมายถึง(แบบ) น. ความรวมกันของสิ่งทั้งหมด. (ป., ส.).

สากิยบุตร

หมายถึงน. สาวกของพระพุทธเจ้า.

สากิยมุนี

หมายถึงน. ศากยมุนี, พระนามของพระศากยพุทธเจ้า. (ป.).

สาแก่ใจ

หมายถึงว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเขา โดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ.

สาคเรศ

หมายถึง[-คะเรด] (กลอน) น. แม่นํ้า, ทะเล.