ผลการค้นหา

สะเอว

หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ เอว ก็ว่า.

กะเอว

หมายถึงน. เอว เช่น ถวัดเท้าท่าเตะมวย ตึงเมื่อย หายฮา แก้กะเอวขดค้อม เข่าคู้โขยกโขยง. (จารึกวัดโพธิ์),สะเอว ก็ว่า.

เอว

หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ สะเอว ก็ว่า; โดยปริยายหมายถึงส่วนกลางของสิ่งอื่น ๆ ตรงที่คอดเข้าไป เช่น เอวว่าวจุฬา เอวพาน.

กฏิ

หมายถึง(แบบ) น. สะเอว. (ป.).

บั้นเอว

หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว สะเอว หรือ เอว ก็ว่า.

จังเก

หมายถึงน. สะเอว เช่น มือนวดแนบจังเก แกะพลิ้ว. (โคลงพระยาตรัง). (ข. จงฺเกะ).

ตาบทิศ

หมายถึงน. ตาบที่ติดกับสังวาลอยู่ที่สะเอวและข้างหลัง.

กระเตง

หมายถึงก. อาการที่อุ้มเด็กเข้าสะเอวหรือสะพายของโตงเตงไป.

สีข้าง

หมายถึงน. ข้างทั้ง ๒ ของร่างกาย ถัดรักแร้ลงมาถึงสะเอว.

กระเดียด

หมายถึงก. เอาเข้าข้างสะเอว เช่น กระเดียดกระจาด. (ข. กณฺเฎียต).