ผลการค้นหา

มาร,มาร-

หมายถึง[มาน, มาระ-, มานระ-] น. เทวดาจำพวกหนึ่ง มีใจบาปหยาบช้าคอยกีดกันไม่ให้ทำบุญ; ยักษ์; ผู้ฆ่า, ผู้ทำลาย, ในพระพุทธศาสนาหมายถึงผู้กีดกันบุญกุศล มี ๕ อย่าง เรียกว่า เบญจพิธมาร คือ ขันธมาร กิเลสมาร อภิสังขารมาร มัจจุมาร เทวบุตรมาร, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เป็นอุปสรรคขัดขวาง. (ป., ส.).

กิเลสมาร

หมายถึงน. กิเลสซึ่งนับเป็นมารอย่างหนึ่ง. (ป.). (ดู มาร).

พิชิตมาร

หมายถึงน. พระผู้ชนะมาร คือ พระพุทธเจ้า. (ป. วิชิตมาร).

มาราธิราช

หมายถึงน. พญามาร. (ป.).

มารผจญ

หมายถึง[มาน-] ก. มารยกทัพมารบ, มารที่ยกทัพมาขัดขวางการบำเพ็ญเพียรของพระพุทธเจ้า; โดยปริยายหมายความว่า ขัดขวางไม่ให้สำเร็จประโยชน์.

แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร

หมายถึง(สำ) น. การยอมแพ้ทำให้เรื่องสงบ การไม่ยอมแพ้ทำให้เรื่องไม่สงบ.

สุงสุมาร,สุงสุมารี

หมายถึงน. จระเข้. (ป.; ส. ศิศุมาร, ศึศุมาร).

เกลศ

หมายถึง[กะเหฺลด] (แบบ) น. กิเลส เช่น ตัดมูลเกลศมาร. (ส.).

สะดุ้งมาร

หมายถึง(ปาก) น. เรียกพระพุทธรูปปางมารวิชัย คือ ปางชนะมาร ว่า พระสะดุ้งมาร.

มารชิ,มารชิต

หมายถึง[มาระชิ, มาระชิด] น. “ผู้ชนะมาร” คือ พระพุทธเจ้า. (ป. มารชิ; ส. มารชิตฺ).

วสวัดดี,วสวัตตี

หมายถึง[วะสะ-] น. ผู้ยังสัตว์ให้อยู่ในอำนาจ; ชื่อของเทวบุตรมาร. (ป.).

ผาดโผน

หมายถึงว. เคลื่อนไหวไปมารวดเร็วว่องไวน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น บินผาดโผน แสดงผาดโผน.