ผลการค้นหา

พิศวง

หมายถึง[พิดสะหฺวง] ก. แปลกใจ, หลากใจ, เช่น ทำให้พิศวง; สงสัย, สนเท่ห์, เช่น น่าพิศวง.

วิจิตรพิศวง

หมายถึง[-จิดพิดสะหฺวง] ว. งามอย่างน่าอัศจรรย์ใจ, งามอย่างน่าพิศวง, เช่น งาช้างแกะสลักเป็นรูปดอกไม้ซ้อนกันหลายชั้นมีพระพุทธรูปอยู่ข้างในดูวิจิตรพิศวง.

เออแน่ะ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความพิศวงว่า ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น.

ประหลาด

หมายถึงว. แปลกผิดปรกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้, น่าพิศวง.

เอ้อเฮอ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความพิศวงหรือประหลาดใจเป็นต้น.

มหัศจรรย์

หมายถึง[มะหัดสะจัน] ว. แปลกประหลาดมาก, น่าพิศวงมาก, ผิดปรกติวิสัยของธรรมชาติ. (ส. มหาศฺจรฺย; ป. มหจฺฉริย).