ผลการค้นหา

พงศ,พงศ-,พงศ์

หมายถึง[พงสะ-, พง] น. เชื้อสาย, เทือกเถา, เหล่ากอ, สกุล. (ส.; ป. วํส).

พง

หมายถึงดู แขม ๑ และ เลา ๑.

โบชุก

หมายถึงน. ตำแหน่งแม่ทัพ. (พงศ. เลขา).

พง

หมายถึงน. ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ ๆ หรือที่รก ๆ เช่น ป่าดงพงพี รกเป็นพง.

ไขย่น

หมายถึงน. ม่านจีบ. (ประชุมพงศ.).

ศศ,ศศ-,ศศะ

หมายถึง[สะสะ-] น. กระต่าย, รอยดำที่ปรากฏในดวงจันทร์ ซึ่งถือกันว่าคล้ายกระต่าย. (ส.; ป. สส).

ทุรัถยา

หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).

ศ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๘ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและเป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาสันสกฤตและภาษาอื่น เช่น ศาลา อากาศ ไอศกรีม วงศ์.

เข้ารกเข้าพง

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำไม่ถูกต้องกับเรื่อง เพราะขาดความชำนาญในเรื่องนั้น.

โกหวา

หมายถึง[-หฺวา] น. เรียกแพรชนิดหนึ่ง. (พงศ. ร. ๓).

กันแซง

หมายถึงน. กระแชง เช่น หลังคากันแซง. (พงศ. ร. ๓/๘).

ถ้อ

หมายถึงก. โต้ตอบ เช่น ร้องเพลงถ้อกันไปมา. (พงศ. เลขา), ใช้ ท่อ ก็มี.