ผลการค้นหา

ปรียะ,ปรียา

หมายถึง[ปฺรี-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).

ด้านรี

หมายถึงน. ด้านข้างของเรือนฝากระดานหรือโบสถ์ วิหาร.

รี

หมายถึงว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง หอรีหอขวาง.

เวฬุริยะ

หมายถึงน. แก้วไพฑูรย์. (ป.; ส. ไวฑูรฺย).

ยะ

หมายถึงคำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย.

ยะ

หมายถึงว. คำออกเสียงลงท้ายวลีหรือประโยค ถือว่าไม่สุภาพ เช่น ของกินนะยะ ของถวายพระนะยะ จะรีบไปไหนยะ.

เจติย,เจติย-

หมายถึง[-ติยะ-] (แบบ) น. เจดีย์. (ป.).

ขัตติย,ขัตติย-

หมายถึง[-ยะ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).

วายสะ

หมายถึง[-ยะ-] น. กา. (ป., ส.).

สรีร,สรีร-,สรีระ

หมายถึง[สะรีระ-] น. ร่างกาย. (ป.; ส. ศรีร).

บาจรีย์

หมายถึง[-จะรี] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป. ปาจริย).

ไปย,ไปย-

หมายถึง[-ยะ-] น. เครื่องดื่ม. (ป. เปยฺย).