ค้นเจอ 375 รายการ

ธรรมดา

หมายถึงน. อาการหรือความเป็นไปแห่งธรรมชาติ เช่น การกิน การถ่ายเท การสืบพันธุ์ และการเสื่อมสลาย. ว. สามัญ, พื้น ๆ, ปรกติ, เช่น เป็นเรื่องธรรมดา. (ส. ธรฺมตา; ป. ธมฺมตา).

สามานย,สามานย-

หมายถึง[สามานนะยะ-, สามานยะ-] ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น สามานยนาม. (ส. สามานฺย; ป. สามญฺ).

สามัญ

หมายถึง[สามัน] ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น ชนชั้นสามัญ คนสามัญ. (ป. สามญฺ; ส. สามานฺย).

ปรกติ

หมายถึง[ปฺรกกะติ] ว. ธรรมดา เช่น ตามปรกติ, เป็นไปตามเคย เช่น เหตุการณ์ปรกติ, ไม่แปลกไปจากธรรมดา เช่น อาการปรกติ, ปกติ ก็ว่า. (ส. ปฺรกฺฤติ; ป. ปกติ).

ปกติ

หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).

ดี ๆ

หมายถึงว. ปรกติ, เฉย ๆ, เช่น อยู่ดี ๆ ก็มีคนเอาเงินมาให้; โดยดี, ไม่ขัดขืน, เช่น มาเสียดี ๆ.

ผิดสังเกต

หมายถึงก. ไม่เป็นไปตามปรกติอย่างที่เคยพบเคยเห็น.

เดือน

หมายถึงส่วนของปี โดยปรกติมี ๓๐ วัน.

ลมไม่ดี

หมายถึงก. ใจคอหงุดหงิดไม่เป็นปรกติ.

ยาธาตุ

หมายถึงน. ยาคุมให้ท้องเป็นปรกติ.

รักษาสถานการณ์

หมายถึงก. ควบคุมและดูแลให้อยู่ในภาวะปรกติ.

ไหล่ลู่

หมายถึงน. ไหล่ที่ลาดเอียงลงกว่าปรกติ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ