ผลการค้นหา

บา

หมายถึงน. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.

บาทบ

หมายถึง[บา-ทบ] (แบบ) น. ต้นไม้ เช่น บรรดาที่เป็นบาทบชักตรลบเอารสวารี. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์). (ป., ส. ปาทป).

บาพก

หมายถึง[บา-พก] (แบบ) น. ไฟ, (โบ) ใช้ว่า บ่าพก ก็มี. (ป., ส. ปาวก).

ศิษย์หัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ศิษย์ที่ครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูมาก.

บุษบามินตรา

หมายถึง[บุดสะบามินตฺรา] น. พุทธรักษา. (ช.).

บาปกรรม

หมายถึง[บาบกำ] น. บาป. (ส. ปาปกรฺม; ป. ปาปกมฺม).

ศิษย์คิดล้างครู

หมายถึง(สำ) น. ศิษย์เนรคุณที่มุ่งคิดจะทำลายล้างครูบาอาจารย์.

บาปหนา

หมายถึง[บาบหฺนา] น. บาปมาก. ว. มีบาปมาก, มีบาปสั่งสมไว้มาก, มีกรรมมาก, เช่น คนบาปหนา.

นอกครู

หมายถึงก. ประพฤติไม่ตรงตามคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์, ประพฤติไม่ตรงตามแบบฉบับที่นิยมกันมา.

หัวล้านนอกครู

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ปฏิบัติผิดแผกไปจากคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์หรือแบบแผนที่นิยมกันมา.

ม่อน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ส. ข้าพเจ้า เช่น อกม่อนเมา บาบั้น บิ่นบ้าในทรวง. (หริภุญชัย).

บาป,บาป-

หมายถึง[บาบ, บาบปะ-] น. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา; ความชั่ว, ความมัวหมอง. ว. ชั่ว, มัวหมอง, เช่น คนใจบาป. (ป., ส. ปาป).