ค้นเจอ 9 รายการ

ทวด

หมายถึงน. พ่อหรือแม่ของ ปู่ ย่า ตา ยาย, ชวด ก็ว่า.

ชวด

หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของปู่ ย่า ตา ยาย, ทวด ก็ว่า.

บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

ผู้บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

ทวดน้อย

หมายถึงน. เรียกคนชั้นน้องของทวดว่า ทวดน้อย.

เชียด

หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของทวด, เทียด ก็ว่า.

เทียด

หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของทวด, เชียด ก็ว่า.

กระเตาะกระแตะ

หมายถึงว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.

เจ็ดชั่วโคตร

หมายถึงน. วงศ์สกุลที่สืบสายโลหิต ซึ่งนับตั้งแต่ตัวเองขึ้นไป ๓ ชั้น คือ ชั้นพ่อ ชั้นปู่ และชั้นทวด กับนับจากตัวเองลงมาอีก ๓ ชั้น คือ ชั้นลูก ชั้นหลาน และชั้นเหลน รวมเป็นเจ็ดชั่วโคตร ไม่นับผู้หญิงรวมด้วย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ