ค้นเจอ 17 รายการ

จาร,จาร-,จาร-

หมายถึง[จาระ-] น. ผู้สอดแนม, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นในคำว่า จารกรรม จารชน จารบุรุษ จารสตรี. (ป., ส.).

จาร

หมายถึง[จาน] ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ). (จารึกสมัยสุโขทัย). น. เรียกเหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นว่า เหล็กจาร. (ข.).

เหล็กจาร

หมายถึงน. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น.

อุจจาร,อุจจาร-,อุจจาระ

หมายถึง[อุดจาระ-] น. ขี้, (ปาก) อึ. (ป., ส.).

บริจารก

หมายถึง[บอริจารก] น. คนใช้, คนบำเรอ. (ป., ส. ปริจารก).

ภิกษาจาร

หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).

อังกา

หมายถึงน. ตัวอักษรที่จารไว้หัวลานสำหรับบอกจำนวนใบลานที่จารแล้ว ๑๒ ตัวเป็น ๑ อังกา และ ๒ อังกา เป็น ๑ ผูก.

สายลับ

หมายถึงน. ผู้เข้าไปสืบความลับ เช่น ภาพยนตร์เกี่ยวกับการจารกรรมของสายลับ, สาย ก็ว่า.

กับ

หมายถึงลักษณนามเรียกใบลานซึ่งจัดเข้าแบบสำหรับจารหนังสือประมาณ ๘๐๐ ใบ.

บันไดแก้ว

หมายถึงน. ที่รองพระคัมภีร์และลานสำหรับจารหนังสือ, ที่สำหรับพาดพระแสง.

โปตถกะ

หมายถึง[โปดถะกะ] น. หนังสือที่เขียนหรือจาร, คัมภีร์หนังสือ, เล่มหนังสือ. (ป.).

ธรรมเจดีย์

หมายถึงน. เจดีย์ที่บรรจุพระธรรมที่มักจารลงบนใบลาน, คัมภีร์ที่จารึกพระธรรม เช่น พระไตรปิฎก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ