ผลการค้นหา

กิเลส,กิเลส-

หมายถึง[-เหฺลด, -เหฺลดสะ-] น. เครื่องทำใจให้เศร้าหมอง ได้แก่ โลภ โกรธ หลง เช่น ยังตัดกิเลสไม่ได้ กิเลสหนา; กิริยามารยาท ในคำว่า กิเลสหยาบ.

ไฟกิเลส

หมายถึงน. กิเลสที่เปรียบเสมือนไฟเพราะทำให้จิตใจเร่าร้อน ได้แก่ ราคะ โทสะ และโมหะ.

ละวาง

หมายถึงก. ปล่อยวาง เช่น ละวางกิเลส.

จิตตวิสุทธิ

หมายถึง(แบบ) น. ความหมดจดของจิต คือหมดจดจากกิเลส.

ตบะ

หมายถึงน. พิธีข่มกิเลสโดยทรมานตัว; การบำเพ็ญเพื่อให้กิเลสเบาบาง, การข่มกิเลส, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม). (ป., ส. ตป ว่า ความเพียรเครื่องเผาผลาญกิเลส).

ครอบงำ

หมายถึงก. มีอำนาจเหนือ บังคับให้เป็นไปตาม เช่น กิเลสครอบงำ.

กำเริบ

หมายถึงก. รุนแรงขึ้น เช่น โรคกำเริบ กิเลสกำเริบ.

สัลเลข,สัลเลข-

หมายถึง[สันเลขะ-] น. การขัดเกลากิเลส. (ป.; ส. สํเลข).

อนงคณะ

หมายถึง[อะนงคะนะ] ว. ไม่มีกิเลส, ไม่มีสิ่งชั่ว. (ป.).

กิเลสมาร

หมายถึงน. กิเลสซึ่งนับเป็นมารอย่างหนึ่ง. (ป.). (ดู มาร).

หลุดพ้น

หมายถึงก. เป็นอิสระจากสิ่งผูกมัด เช่น หลุดพ้นจากกิเลส หลุดพ้นจากคดี.

เกลศ

หมายถึง[กะเหฺลด] (แบบ) น. กิเลส เช่น ตัดมูลเกลศมาร. (ส.).