ผลการค้นหา

กาง

หมายถึงก. ถ่างออก เช่น กางขา, คลี่ เช่น กางปีก, เหยียดออกไป เช่น กางแขน, ขึงออกไป เช่น กางใบ กางมุ้ง, แบะออก เช่น กางหนังสือ. ว. ที่ถ่างออก คลี่ออก เหยียดออก ขึงออก หรือ แบะออก เช่น หูกาง ท้องกาง.

กาง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคาง. (ดู คาง ๒).

คาง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Albizia lebbeckoides Benth. ในวงศ์ Leguminosae ใบคล้ายใบกระถิน เนื้อไม้สีนํ้าตาลแก่ แข็ง, พายัพเรียก กาง.

เขน

หมายถึงก. คลี่ (ขนหางนก), มักใช้เข้าคู่กับคำ กาง เป็น กางเขน.

คำเทียบ

หมายถึงน. แบบสอนอ่านที่แจกตามรูปตามมาตรา ก กา กง กน ฯลฯ เช่น ก กา กิ กี ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ ก กา กง กัง กาง กิง ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ กง.

แถก

หมายถึงก. ถ่าง, กาง, เช่น ปลาแถกเหงือก; เสือกไป, ไถไป, ดิ้นรน, เช่น บพิตรพณเกล้า ข้าเห็นพราหมณ์เถ้าแถกมาถึง ชาวกาลึงคราษฎร์ฦๅ. (ม. คำหลวง กุมาร); ถาก, ปาด, เช่น นกเอ๋ยนกแสก จับจ้องร้องแจ๊กเพียงแถกขวัญ. (กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า พระยาอุปกิตศิลปสาร); กัดถลาก ๆ เช่น หมาแถกเอา; แทะด้วยหน้าฟัน เช่น หมาแถกกะลามะพร้าว; โกนผมโดยใช้มีดกดลงอย่างแรงและลากไปเป็นทางยาวอย่างไม่ประณีต ในคำว่า แถกผม; กระเสือกกระสน เช่น ปลาช่อนก็ดิ้นแถกโผล่ขึ้นมาอาศัยอยู่ในหนองน้ำนั้นต่อไปใหม่. (สารคดีชีวิตสัตว์ของนายแพทย์บุญส่ง เลขะกุล).

กางเกี่ยง

หมายถึงดู กางเกียง.

ขึงพืด

หมายถึงก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.

ใช้ใบ

หมายถึงก. กางใบแล่นเรือ.

ถ่าง

หมายถึงก. แยกปลายออกให้ห่างจากกัน เช่น ถ่างขา, กางออก.

ง่า

หมายถึงก. เงื้อ, อ้า, กางออก. น. ค่าคบไม้.

ท้องกาง

หมายถึงว. เรียกท้องที่กางออกมากกว่าปรกติเพราะกินเกินขนาด.