ค้นเจอ 10 รายการ

กระทุ

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Rhodomyrtus tomentosa Wight ในวงศ์ Myrtaceae ขึ้นชุมตามป่าโปร่งทางปักษ์ใต้ ใบหนา สีเขียวแก่ ออกเป็นคู่ ๆ ตามกิ่ง บางทีออกเป็น ๓ ใบจากข้อเดียวกัน ด้านล่างของใบมีขนทึบสั้น ๆ ดอกสีชมพู สัณฐานคล้ายกุหลาบลาขนาดเล็ก ๆ ออกตามง่ามใบ ดอกเดี่ยวหรือเป็นช่อ ๒-๓ ดอกก็มี ผลกลม เมื่อสุกสีม่วงดำ กินได้ มีรสหอมหวาน, ทุ พรวด พลวดใหญ่ หรือ พลวดกินลูก ก็เรียก.

ทุ

หมายถึงดู กระทุ.

กระทุน

หมายถึงดู กะทุน

พลวดกินลูก

หมายถึง[พฺลวด-] ดู กระทุ.

กระชุ

หมายถึงน. ต้นกระทุ. (ดู กระทุ).

พรวด

หมายถึง[พฺรวด] ดู กระทุ.

พลวดใหญ่

หมายถึง[พฺลวด-] ดู กระทุ.

กระชุน

หมายถึงดู กระทุน.

กระทึง

หมายถึงน. (๑) (โบ; กลอน) ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง ใบคล้ายพลวง รากมียางเมือก เชื่อกันว่าใช้เป็นยาดูดพิษฝีได้ เช่น กระทุทุมกระทึงทอง. (สุธน). (๒) ดู กระทิง

กะทุน

หมายถึงน. ชื่อแมลงพวกแมลงปอ แมลงปอเข็ม และแมลงช้างตัวเต็มวัยซึ่งมีลักษณะคล้ายแมลงปอ แต่มีหนวดยาว, ในบางจังหวัดเช่น นครปฐม ราชบุรี สุพรรณบุรี สมุทรสาคร สมุทรสงคราม สมุทรปราการ เรียก กระทุน กระชุน หรือ ปะทุน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ